PEYGAMBERİN ÖRNEKLİĞİ YOLUMUZUN IŞIĞI OLUR ANCAK

Neden her birimizin farklı bir İslam anlayışı var? Neden zihinlerimizdeki İslam algıları farklı? Neden?

Çünkü İslam’ı bilmiyoruz. İslami anlayışımız kulaktan dolma bilgilerin üzerine inşa edilmiş. Sağlıklı kaynaklardan beslenmiyoruz. Kur’an ve sahih sünnet temel referanslarımız değil. İslam`ı, İslam`ın sahibi olan yüce Allah`tan, O’nun sevgili Resulünden değil de, bilmem şu ağabeyden, şu hocadan, şu kitaptan öğrenmeye kalkışıyoruz. Ve ortaya sayısız, birbiriyle kavgalı İslami anlayış çıkıyor. Karmaşa, tefrika, bölünmüşlük, güçsüzlük, haset, sevgiden ve vahdetten uzak bir ümmet…

Hâlbuki ariflerin piri Mevlana`nın dediği gibi her birimiz birer mum yaksak, mumun ışığına sığınsak, ne karanlık kalır ne de yanlış, farklı din algısı. Kuşkusuz bizim mumumuz Kûr`an`ı Azimdir… Sünnet`i Resulullah`tır… Kur`an`ı ve sahih Sünneti kendilerine rehber edinmiş şerefli Ehl-i Beyt, Sahabe-i Kiram, rabbani âlimler ve müçtehitlerdir…

Kur`an`nın ışığını kendimize rehber edinirsek o zaman anlayacağız ki İslam hem kültürdür hem de amel… Hem bilgidir hem de yaşam… Hem cihattır hem de irfan, tasavvuf, züht… Hem siyasettir hem de namaz, oruç, hac, zekât, tesettür… Hem güzel ahlaktır hem de direniş, eylem, iyiliği emredip kötülükten menetmek…

Cihat İslam`ın bir parçasıdır. Siyaset İslam`ın bir parçasıdır. Tasavvuf İslam`ın bir parçasıdır. Ahlak İslam`ın bir parçasıdır. İbadet İslam`ın bir parçasıdır. Kültür, bilgi, ilim İslam`ın bir parçasıdır. Bunların her biri İslam`ın birer parçasıdır, bütünü değil… Bütün bunlar bir araya gelince İslam tam ve eksiksiz olur. Allah`ın kabul edeceği bir din haline gelir. Aziz İslam dininin tek bir yönüne tutunmak, diğer boyutlarını görmezden gelmek Allah katında kabul edilebilir bir dindarlık değildir. Allah böyle yarım, eksik bir dindarlığı asla kabul etmez!

Peygamber Aleyhisselam ayakları şişinceye kadar namaz kılardı. Günlerinin çoğunu oruçlu geçirirdi. Geceleri uyumaz, sabahlara kadar Kur`an okur, ağlayarak, yanık bir sesle Rabbine dua ederdi. ‘` Ya Resulullah! Kendini bu kadar yıpratmana gerek yok ki! Sen günahtan uzak, Allah`ın lütfuna mazhar olmuş, masum bir insansın!“ diyenlere ‘` Şakir bir kul olmayayım mı?“ diye cevap verirdi. En büyük ariflerden, en büyük mutasavvıflardan daha arif, daha zahit olan Peygamber Aleyhisselam aynı zamanda bir siyasetçi ve devlet adamıydı da. Orduya komutanlık eder, savaşlara katılır, başka ülkelerin yönetimleriyle antlaşmalar yapar, toplumsal ve siyasal sorunları vahyin ışığında çözüme kavuştururdu.

Yine Peygamber Aleyhisselam bir ahlak ve hayâ abidesiydi. Şefkatli bir baba, hoşgörülü bir eş, affedici ve ayıpları örtücü bir liderdi. Fakat münkerlere karşı, haram ve günaha karşı katı, tavizsiz davranır, münkirlere hayat hakkı tanımazdı. Allah`a isyan içeren bir söz ve eylemle karşılaşınca kızgınlıktan yüzü sapsarı kesilirdi.

Peygamberimizin ilme, kültür ve uygarlığa, fen bilimlerine verdiği önemi anlatmaya kelimelerin gücü yetmez sanırım. Abasını şairlerin altına seren, taraftarlarına okuma yazma öğretmek şartıyla savaş esirlerini affeden, ‘` Bir saatlik tefekkür bin aylık nafile namazdan daha hayırlıdır!“ diyen, okuma yazma bilmeyen cahil bir toplumdan dünyaya hükmeden bir nesil inşa eden, Mekke ve Medine`yi bir medeniyet ve uygarlık merkezine dönüştüren bir peygamber…

Kur`an`ın deyimiyle Peygamber Aleyhisselam bizim için en iyi örnek ve numunedir. İslam`ı en iyi yaşayan, eksiksiz yaşayan biricik rehberdir. Onun yaşadığı İslam eksiksiz ve sahih bir İslam`dır. O zaman Peygamberin yaşadığı İslam`ı öğrenmeli, yaşamalı ve yaşatmalıyız. Allah`ın katında makbul bir dinin dindarı olmak istiyorsak, bizi felaha ve cennete götürecek İslam`ın hangi İslam olduğunu bilmek arzusundaysak, Peygamberin uyguladığı İslam`ı kendimize şiar edinmeliyiz. Bunun da yolu ihlâstan, güçlü ve sahih bir siyer ve tefsir bilgisinden, ete, kemiğe bürünmüş, söz ve amele hâkim bir dindarlıktan geçer…