HANGİ ÇILGIN ÇARŞAFIMA ZİNCİR VURACAKMIŞ ŞAŞARIM

Osmanlı devletini emperyalist devletler kendi aralarında içte ve dışta şeytani oyunlarla yıktılar. Sömürmek için de halkları uluslara ayırdılar. Çünkü küçük lokmalara bölerek yemeleri daha rahat olacaktı. İslam coğrafyası da bu fitne kazanına alet oldu. Yerli ecnebilerin eliyle ümmet, imamesi kopmuş tespih gibi dağıldı. Birbirini kollayan ve bir vücudun azaları gibi olması gereken ümmetin evlatları kendi dertleriyle dertlendiler. Toparlamak yerine, yangından mal kaçırır gibi herkes kendi ulusunu kurtarma derdine düştü. Emperyalistlerin istediği buydu ve sonunda da istedikleri oldu. Tanzimatla yakılan fitne ateşi 2.Abdulhamid'in tahttan indirilmesi ile söndürülemeyecek bir hal almaya başladı. Halifeliğin merkezini de ele geçiren emperyalist devletler ve taşeronları toplum mühendisliğine başladılar.

Osmanlı'ya daha doğrusu İslam'a düşman olan yeni yöneticiler ülkeyi bağımsızlaştırma adı altında çeşitli savaşlar verdiler. Yerel ecnebiler ülkeyi batıya peşkeş çektiler. Batının ne kadar kültürü, eğitimi, politikası, kanunu varsa ülkeye ithal ettiler. Milletin değerlerini, inancını ülkeden kaldırıp savaştığımız, bizi manda/köle yapmak isteyen devletlerin değerlerini, inancını baskıyla halka uygulamaya çalıştılar. Cumhursuz Cumhuriyet adı altında oligarşik bir grubun yönetiminde devlet kurdular. O gün bu gündür bu halkın değerlerine saldırıyorlar. 

İyi veya kötü bu ülke bir süreçten geçti. Geçmiş geçmişte kalıp, önümüze bakmanız gerekirken hala birileri faşizan bir şekilde bu halkın değeriyle alay edip saldırabiliyor. Halkın inancına, değerlerine, kültürüne saldıranlar her seferinde Mustafa Kemal'in arkasına sığınıyorlar. 

Daha önce İzmir'de Pkk/Hdp yandaşları tarafından İslam’ın şiarı olan Çarşafa hakaret edildi. Şimdi de Balıkesir’in Edremit ilçesinde düşman işgalinden kurtuluşu adı altında ülkeyi kurtaranlara saldırıp,  işgal etmek isteyenlerin ise çıplaklığını kutlamak istiyorlar ki bu akıl tutulmasıdır. Söz konusu rezil gösteride, çarşaf giyen kadının özgürlük simgesi olan çarşafı atıp kölelik simgesi olan çıplak bir elbise ile ayağa kalkması batının zihinsel işgaline köle olduğunu gösterir. Özgürlük dedikleri İslam’a iftira ve saldırmak olan bu çağdışı zihniyet ülkeye külliyen zarar. 

Çağdaş köleliği destekleyen bu bağnaz zihniyet, kendisine bağlanan tasmayı, çıplak modanın zincirlerini, çarşaflı özgür kadınlara da takmak istiyor. 

Tarihten okuduğumuz kadarıyla cephelere çocuklarını gönderen kadınlar çarşaflıydılar, çıplak değillerdi. Askerlere mermi taşıyan, onlara yemek yapan kadınlar çarşaflıydılar, açık saçık değillerdi. Açık saçık kadınların sahipleri olan emperyalistler, ülkemizi işgal etmek isteyenlerdir. Çarşafa düşman olan açık saçıklığı savunanlar ülkemizi işgal etmek isteyenlerin torunlarıdırlar. Merhum Aliya İzzetbegoviç’in dediği gibi; ‘Savaş ölünce değil, düşmana benzeyince kaybedilir. Çıplaklar her iki dünyada da kaybetti. Çarşaflılar kazandı.

Bu ülkeyi çarşaflılar ve onların çocukları kurtardı. Emperyalistlerin çocukları olan çıplaklar ise hileyle yönetimi ele geçirerek zaferi kendilerine mal ettiler. Hem milleti övüyorlar hem de milletin değerleri ile, inancı ile alay ediyorlar. 

Tarih kitabının bir sayfasında Sütçü İmam'ın Maraşlı kadınların çarşafını açmaya kalkan Fransız askerlerini vurması kahramanlık olarak anlatılırken başka bir sayfasında kadınların çarşafını açmanın bizi medeni yaptığı yazılı. 

Fransa mı bizi işgal etti yoksa

CHP  mi Fransız oldu. ( Mustafa Armağan) 

Aklı batının dumanıyla bulanmış, gözleri yarasa gibi aydınlıkta değil de karanlıkta açılan bu kör zihniyetin mensubu olan bağnaz çağ dışı kemalistler, bu millete kötülükten başka bir şey vermedi. Bu ülke hala işgal altındadır. Kemalistlerin kurtuluş dedikleri şey, İslam’dan Batının Hristiyanlığına geçmeyi kurtuluş olarak görmeleridir. İslâm'ı bu ülkenin yönetimden çıkarmışlar buna kurtuluş diyorlar. Yoksa ülke hala işgal altında. Müslümanların değerleri özgür değil. Peki ne zaman özgür olur bu ülke? İşte ona da Üstad Necip Fazıl güzel bir cevap vermiş:

"Şafak, CHP yarasasını ancak bu vaziyette(idam edilince) gördüğümüz zaman sökecek.." (Büyük Doğu, 1951)