Son zamanlarda fikirsel, akidevi, inançsal deizmin gençliği
tehdit ettiği, gençliğin imanını çaldığı ve gittikçe yaygınlık kazandığı
yolunda söylemler var. Ben şahsen bu görüşlere katılmıyorum. Fikirsel ve
inançsal deizmin o kadar da tehdit edici boyutta olmadığına inanıyorum. Bu
gülünç düşüncenin günümüz dünyasında yaygın bir şekilde kabul göreceği algısı
yanıltıcı. Bence kasıtlı bir yaygara…
İnsanlık düşünsel anlamda ateizm, deizm, Komünizm, Marksizm,
Sosyalizm gibi fıtrata, yaratılışa aykırı sapkın düşüncelere eskisi gibi itibar
etmiyor. Komünist rejimler çoktan tarihin çöp tenekesinde yerlerini aldı. Artık
tüm dünya halkları dine yöneliyor, kurtuluşu dini düşüncede buluyor. Başta
İslam olmak üzere Allah inancına sahip büyük dinlere ilgi her geçen gün
artıyor. En despot, zalim yönetimler, en ahlaksız rejimler, en katı laikçi
yapılar, örgütler halkların gözünde meşru olabilmek için dini, Allah inancını
kullanmaya kalkışıyor. Ne kadar ahmak, bağnaz ve dinsiz olursa olsun hiçbir
yapı düşünsel anlamda deizmi savunmaya cesaret edemiyor. Ve bilim geliştikçe,
doğadaki mucizevi yaratılış keşfedildikçe dine olan yöneliş, Allah inancına
olan ilgi daha da artacak.
Ama ne yazık ki aynı şeyi ameli deizm için söyleyemiyorum.
İnançsal ve fikirsel değil ama ameli olarak deizm insanlığı, hatta kendini dindar
kabul eden kitleleri bile esir almak üzere. Aynı tehdit Müslümanlar için de
geçerli. Ameli deizm İslam ümmetinin başına gelmiş en büyük felakettir.
Ameli deizm nedir? Allah’a ve ahiret gününe inandığını
söylediği, böyle sandığı halde kişinin günlük hayatında, eylem ve
davranışlarında Allah yokmuş gibi davranmasıdır.
Konuyu biraz açayım; Bugün Müslümanım diyen insanların çoğu
Müslümanlığın çoğu gereğini yerine getirmemektedir. Adam Allah’a, ahiret
gününe, cennete ve cehenneme inandığını söylüyor. Kur’an’ın Allah’ın kelamı
olduğunu kabul ediyor. İslam peygamberine iman ve sevgisini izhar ediyor. Helal
ve haramları, günah ve yasakları İslam’daki şekliyle benimsiyor.
Lakin günlük hayatında bunlar yokmuş gibi davranıyor. Günahı
önemsemiyor, harama batmaktan çekinmiyor. Allah’ı, O’nun emirlerini, helal ve
haramlarını hayatına karıştırmıyor. Allah’ın onun hayatına müdahale etmesine
müsaade etmiyor. Cennet diyor, cehennem diyor lakin onu cennete götürecek,
cehennemden koruyacak hiçbir şey yapmıyor. Diliyle ahireti, cennet ve cehennemi
kabul ediyor ama eylemleriyle inancını yalanlıyor.
İşte bu ameli deizmdir. Bilinçli veya bilinçsiz Allah’ı
hayatına karıştırmama, O’nun emir ve
yasaklarını önemsememe, aile hayatında, ticari hayatında, sosyal hayatında
Allah’ı dışlama…
Biz bırakalım fikirsel deizmle mücadele etmeyi, önce ameli
deizmi önleyelim. Bizzat dindarları bile tehdit eden bu korkunç musibet ne
yazık ki bir virüs gibi yayılıyor. Yardımcı izmlerle birlikte İslami hayatı,
Müslümanca yaşamı tehdit ediyor. Kendini dindar sanan, Müslüman kabul eden nice
insanın cehenneme yuvarlanmasına zemin hazırlayan, neden olan bu hastalığın
tedavisi fikir- eylem birlikteliğidir.
İslam’ı, İslami yaşamı dillerimizden eylemlerimize,
hayatımıza aktarabilirsek, sadece dil ehli değil, aynı zamanda hal ehli de
olabilirsek, inandığımız gibi yaşamaya çalışırsak o zaman bu büyük tehdidi
bertaraf ederiz. Ne fikirsel ve ne de ameli deizmden korkmamıza gerek kalmaz.
0 yorum