Rabbini tanımak ve ‘kun fe
yekun’ gereğince yaratmasına şahit olmak, tüm kâinatta ve her an yaratılmakta
olanda Yaradan’ı görmek, vecd ile O’na yönelmek için yaratıldı insan. O’nu
tanısın diye ve O’na sığınsın diye imtihan olmakta, kalbi yaratıcısından
uzaklaştıkça susamışçasına dermanını tekrar yaratıcıda bulmakta, uzaklaşmakta,
yakınlaşmakta ve ‘nisyan’ sıfatı hayatında böylece vuku bulmakta.
Kâbus görerek
korkuyla uyanan ve annesine sarılan çocuk misali kul da imtihan olduğunda
Rabbine sığınmaktadır. Ancak sığınması için uyanması gerekmektedir. İmtihanın
farkına varması, imtihanın amacını kavraması gerekir. İmtihanın amacını kavramayan,
farkına varamayan Rabbine sığınmak şöyle dursun, isyana sürüklenir.
Hayat,
doğumdan ölüme imtihandır. “Hem imtihan hem imkan” diyor Saadettin Ökten.
“Hayat iki veçheli: Onun şükrünün ve mesuliyetinin farkında olmak.” Her imtihan
Rabbine sığınmak O’na yakınlaşmak için bir imkan. O halde imtihan olduğu için
şükretmeli insan. Çünkü Rabbim beni çağırıyor, bana sığın diyor, ‘sığınılacak
tek yer benim, yardım dilenecek tek yer ben!’.
Yaşarken bazen
endişeye kapılırız. Her an, her şeyi kontrol etmek ve her olandan haberdar
olmak, çağın getirilerinden... Hayatın nabzını kontrol altında tutma isteği
ruhumuza işlemiş adeta. Her şey gönlümüzce olsun, planladığımız şekilde aksın
istiyoruz hayat. Yarın için, bir ay sonrası için, on yıl için kaygılanıyoruz, bir
sonraki sabaha çıkmamız bile garanti altında değilken. Ânı yaşayamıyoruz,
planlarımız hep sonraki ânlar için kurulu. Bir telaş, bir merak bir kaygı...
Halbuki “O, Doğu’nun ve Batı’nın Rabbidir.” Biz ise âna bile sahip olamayan
aciz kullarız. O halde bu telaş, bu kaygı ne için?
O’nun haberi olmaksızın
bir yaprak bile kıpırdamıyorken, her ân imtihan olmakta olan bizler neden O’na
sığınmayalım ki? Ve neden başımıza gelenler ve gelecek olanlar için Allah’a tam
bir teslimiyet içinde olmayalım?
“De ki: Allah’ın
yazdığından/takdir ettiğinden başkası başımıza gelmez. O bizim Mevla’mızdır.
Öyleyse müminler yalnızca Allah’a tevekkül etsinler.” Tevbe:51
Şüphesiz dayanağı
Allah olanlar pişman olmaz ve tevekkül en güzel motivasyondur. Vesselam...
