İnsanları değerlendirme konusunda yaptığımız hata ve haksızlıkların başında tek taraflı dinlemelerimiz gelmektedir. Buyurun, küçük çevremizden başlayalım:

Araları limoni olan bir gelin hanımı sadece kaynanasından dinlemek ve ona göre karar vermek sizce ne derece hakkani olabilir? Veya bir kayınvalideyi sadece gelininden dinleyerek nasıl biri olduğuna karar vermek ne derece isabetlidir?

Bu listeyi genişletelim ve çevremizde araları iyi olmayan kişileri rakiplerinin söyledikleriyle haklarında bir hükme vardığımızı düşünelim.  Ya bir cehalettir bu veya kötü niyettir, yani gerçekleri değil duymak istediğimizi dinlemektir, daha açıkçası ön yargılı olmaktır.

Gelelim asıl can alıcı noktaya, İslami camiaları ve şahsiyetleri değerlendirme konusuna. Dikkat ederseniz Müslümanların bir birleri hakkındaki olumsuz düşüncelerinin en büyük sebeplerinden birisi onları sadece rakiplerinin söyledikleriyle değerlendirmeleridir.

Allah Teâlâ insanı mükerrem kılmış, ona meramını anlatacak, özellikle kimliğini ibraz edecek, kendisinin kim olduğunu ifade edecek bir dil vermiştir.

Demek ki bir insanın kendisini ifade etmesi onun en kutsal hakkı olduğu gibi diğer insanların onun bu hakkını tanıması, ona o fırsatı vermesi de en azından o kadar önemlidir.

Bu hakkı ne kadar tanıyoruz, Müslümanların kim olduklarını bizzat kendilerinden dinleme ihtiyacı duyuyor muyuz, bu anlamda ziyaretlerimiz oluyor mu? Ben buna çapraz ziyaretler diyorum.

Bu yükümlülük sadece yaşamakta olanlar için değil geçmiş ilim adamlarımız için de geçerlidir.

Bir ilim adamını sadece onun muhaliflerinden öğrenmek ona yapılmış bir zulüm değil midir?

Görüyoruz ki bir ilim adamını değerlendirirken sadece onun aleyhinde yazılanları söylenenleri alarak bir defacık olsun o kişiyi kendisinden dinlemeden vicdansızca kesip biçiyoruz.

Dikkat ederseniz her ilim adamının taraftarları olduğu gibi muhalifleri de vardır. Taraftarlarından daha da önemlisi bizzat o kişinin kendisi vardır.

Mümin adaletli olacaksa önce bu konuda adil olmalıdır.