Kendi kendimize şöyle bir düşünüp soralım
ve samimi olarak cevap verelim; Bir Müslüman olarak namazı seviyor muyuz? Her
zaman için namaz kılmayı seven bir insan mıyız?
"Namaz vakti gelse, ezan okunsa,
namaz kılsam, canım namaz kılmak istiyor..." diyor muyuz hiç?
Midemizin açlık hissettiği ve bir şeyler
yemek istediği gibi günün belirli vakitlerinde namazın açlığını hissedip namaz
kılma arzusu geliyor mu içimizden?
Karnımız iyice acıktığı zaman
yanımızdakilerin konuştuklarını anlamaz duruma gelerek aklımızı yemeğe
taktığımız gibi, namaza olan açlığımızdan dolayı da aynı durum meydana geliyor
mu, kafamızı namaza taktığımız oluyor mu?
Bazen canımız bir şey istediğinden dolayı
belirli bir öğün olmadığı halde mutfağa girip bir şeyler atıştırdığımız gibi,
farz olan vakitlerin dışında gönlümüz namaz kılmak istiyor mu, durup dururken
iki rekat namaz kıldığımız oluyor mu?
Sözü uzatmadan söyleyelim; Allah Teala
ile beraber olmayı arzuluyor muyuz?
Ezan sesi bizde nasıl bir etki yapıyor,
ezanı duyduğumuzda çok müthiş bir müjdeli haber almışçasına gözlerimizin ışığı
parıldıyor mu?
Ezanın sözlerini tahlil ettiğimiz oluyor
mu, tekbirler, tevhidler ve şehadetler kulağımıza ulaştığında ruhumuzun
derinliklerine kadar ulaşıyor mu?
Mesela her defasında olmasa bile
bazen “Eşhedü enne Muhammeden rasûlullah” diye fezalara yükselen ve
kıyamete kadar yükselecek olan bu sözle Allah (cc) öksüz ve yetim bir kulunun
şanını nasıl da yüceltmiştir diye düşündüğünüz oluyor mu?
"Biraz sonra Allah Teala ile beraber
olacağım, Rabbimin huzuruna varıp samimi bir şekilde kendimi O'na arz edeceğim,
O'nun Kelamını O'na okuyacağım ve O da beni dinleyecek.
Her taraftan üzerime çullanan ve
içerisinde boğulduğum şu atmosferden kurtulacağım, beni boğmaya çalışan şu
karanlıktan sıyrılacağım, hepsini arkama atacağım, beni yaratanın huzuruna
varacağım, O’nunla yüz yüze geliyor gibi olacağım, O'na halimi arz edeceğim. Şu
anda ne kadar mutluyum, ne güzel!"
Evet, bu ve benzeri duygu ve düşünceler
geçiyor mu içimizden?
Samimi olarak cevap verelim. Sonra bu
düşüncelerimiz bir bir gerçekleşiyor mu? Yani, Allah Teala'nın huzuruna
vardığımızda O’nunla gerçekten sağlıklı bir bağlantı kurabiliyor, beraber
olabiliyor muyuz?
Bunun en önemli belirtisi olarak da
O’nunla olan bu beraberliğimizi uzatmak istiyor ve uzatıyor muyuz? Kıyamımızı,
kıraatimizi, rükûmuzu, secdemizi ve son oturuşumuzu, yani her bir rüknü kendi
içerisinde uzatıyor muyuz?
Evet, sırf Allah Teala ile olan
beraberliğimizden dolayı uzatabiliyor muyuz rükünlerimizi, yani namazımızı?
Uzatmayalım, namazı sevebiliyorsak bütün
meseleler hallolmuş demektir. Bu duygularla Cumanız mübarek olsun!
