Tanışma ve Kendini Tanıtma / Nasname
- Navê te çi ye? – Adın ne?
- Navê min Elî ye. Navê te jî xweş e. – Adım Ali. Senin adın da güzel.
- Paşnavê te çi ye? – Soyadın ne?
- Paşnavê min Yılmaz e. Ev nav ji min re girîng e. – Soyadım Yılmaz’dır. Bu isim benim için anlamlıdır.
- Tu ji ku yî? – Sen nerelisin?
- Ez ji Batmanê me, tu ji ku yî? – Ben Batmanlıyım, sen nerelisin?
- Ez Kurd im û tu bi xêr hatiye vî bajarî. – Ben Kürt’üm ve sen bu şehre hoş geldin.
- Ez bîst û neh salî me. Tu çend salî yî? – Ben 29 yaşındayım. Sen kaç yaşındasın?
Meslek ve Aile / Kar û Malbat
- Tu çi karî dikî? – Ne iş yapıyorsun?
- Ez mamoste me, li dibistanekê dixebitim. – Ben öğretmenim, bir okulda çalışıyorum.
- Tu zewicî yî? – Evli misin?
- Erê, ez zewicî me û zarokên min hene. – Evet, evliyim ve çocuklarım var.
- Na, ez ezeb im, hevalekî tevlî min tune. – Hayır, bekarım, yanımda biri yok.
- Zarokên te hene? – Çocukların var mı?
- Erê, keçek û du kurên min hene. – Evet, bir kızım ve iki oğlum var.
- Birayên te hene? – Kardeşlerin var mı?
- Erê, du bira û xwişkeke min heye. – Evet, iki erkek kardeşim ve bir kız kardeşim var.
Dil ve İletişim / Ziman û Têgihiştin
- Ez dixwazim Kurdî fêr bibim. Tu dikarî alîkariya min bikî? – Kürtçe öğrenmek istiyorum. Bana yardımcı olabilir misin?
- Tu Kurdî li ku fêr bûyî? – Kürtçeyi nerede öğrendin?
- Ez bi xêra te hinekî hînî Kurdî bûm. – Senin sayende biraz Kürtçe öğrendim.
- Çiqas dem e ku tu Kurdî fêri dibî? – Ne zamandır Kürtçe öğreniyorsun?
- Ez ji du meh ve Kurdî hîn dibim. – İki aydır Kürtçe öğreniyorum.
- Tu karî vê ji bo min wergerîne? – Bunu benim için çevirebilir misin?
Günlük İfadeler / Gotinên Rojane
- Beyanî baş! Günaydın!
- Tu çawa yî? Ez baş im, spas dikim. – Nasılsın? İyiyim, teşekkür ederim.
- Ez piçekî westiyayî me. Tu jî westîyî yî? – Biraz yorgunum. Sen de yorgun musun?
- Ez nexweş im, belkî jî hewceya dermanê me. – Hastayım, belki de ilaca ihtiyacım vardır.
- Rojbaş, tu çi dikî îro? – İyi günler, bugün ne yapıyorsun?
- Xweşhal bûm ku min te nas kir. – Tanıştığımıza memnun oldum.
Alışveriş (Bazirganî / Kirîn-Firotin)
- Ev çiqas e? – Bu ne kadar?
- Ev 50 lirê ye. – Bu 50 lira.
- Tu dikarî kêm bikî? – Biraz indirim yapabilir misin?
- Min ji vê rengî hez kir. – Bu rengi beğendim.
- Ez vê dixwazim hinekî arzantir bikirim. – Bunu uygun fiyata almak istiyorum.
Diyalog:
- A: Slaw, ev blûzek çiqas e?
– Merhaba, bu bluz ne kadar? - B: Ev 80 lirê ye, lê ez dikarim 70 bidim.
– Bu 80 lira ama 70'e verebilirim.
Hastane (Nexweşxane / Tenduristî)
- Ez nexweş im. – Hastayım.
- Serê min diêşe. – Başım ağrıyor.
- Hûn hêvîya dermane ne? – İlaca ihtiyacınız var mı?
- Êşa serê min çend rojan e ku dom dike. – Başımın ağrısı birkaç gündür devam ediyor.
Diyalog:
- A: Siav textor, ez nexweş im.
– Merhaba doktor, hastayım. - B: Alîkariya te dikim. Kî dera te diêşe?
– Sana yardımcı olayım. Neren ağrıyor?
Yolculuk / Ulaşım (Rêwîti / Guhêzîn)
- Otobûsa Amedê kengî ê rabe? – Diyarbakır otobüsü ne zaman kalkıyor?
- Li vir bisekinin, otobûs dê seat 10’an da be. – Burada bekleyin, otobüs saat 10’da gelecek.
- Ez jibo Batman’e biletekî dixwazim. – Batman’a bir bilet istiyorum.
- Otobûs çiqas demê digiheje? – Otobüs ne kadar sürede varır?
Diyalog:
- A: Biborin hûn dikarin liv ir bisekinin?
– Affedersiniz burada durabilir misiniz? - B: Erê, kerem bikin.
– Evet, buyurun.
Kafede / Lokantada (Lokanta / Xwarinxane)
- Tu dikarî menûyê bêne? – Menüyü alabilir miyim?
- Ez çayekê dixwazim. – Bir çay istiyorum.
- Qehwa we heye? – Kahveniz var mı?
- Ev xwarin bitam e! – Bu yemek çok lezzetli!
Diyalog:
- A: Slaw, tu çi ferman dikî?
– Merhaba, ne sipariş vereceksin? - B: Ez kebabekê û dewekî dixwazim.
– Bir kebap ve ayran istiyorum.
Okul / Eğitim (Dibistan / Perwerde)
- Tu di kîjan polê de dixwînî? – Hangi sınıfta okuyorsun?
- Ez di pola sêyemîn de me. – 3. sınıftayım.
- Mamoste ji bo karê male ji zarokên re alîkarî dike. – Öğretmen ödev konusunda çocuklara yardımcı oluyor.
- Ez ji fêrbûna zimanê Kurdî hez dikim. – Kürtçe öğrenmeyi seviyorum.
Diyalog:
- A: Te karê male kirî?
– Ödevini yaptın mı? - B: Erê, lê piçekî hewceyê alîkarîyê me.
– Evet, ama biraz yardıma ihtiyacım var.
Misafirlik / Aile Ziyareti (Mehmanî / Sêr)
- Bi xêr hatî, çavên we ronî bin. – Hoş geldin, gözünüz aydın olsun.
- Tu baş î? Malbat çawa ne? – Nasılsın? Aile nasıl?
- Ez gelek kêfxweş bûm ku min te dît. – Seni gördüğüme çok sevindim.
- Me fêkiyên tazê çêkirin, kerem bike. – Taze meyve hazırladık, buyur.
Diyalog:
- A: Slaw, tu çend rojê li virî?
– Merhaba, kaç gündür buradasın? - B: Ez va sê rojan li malê xwişka xwe me.
– Üç gündür kız kardeşimin evindeyim.
Kaynak: ŞEVKİ ASLAN
