Ezop (Aisopos), Antik Yunan döneminde yaşadığı kabul edilen, özellikle kıssadan hisse veren fabllarıyla tanınan efsanevi bir anlatıcıdır. Genellikle MÖ 6. yüzyılda yaşadığı kabul edilir. Ezop’un hayatına dair bilgiler kesin değildir; hakkında anlatılanların büyük bölümü efsaneler ve rivayetlere dayanır.
Ezop’un Frigya, Trakya ya da Samos Adası kökenli olduğu ileri sürülür. Rivayetlere göre bir dönem köle olarak yaşamış, zekâsı ve anlatım gücü sayesinde özgürlüğünü kazanmıştır. Fiziksel olarak çirkin olduğu, konuşma kusuru bulunduğu gibi ayrıntılar antik kaynaklarda yer alsa da bunların tarihsel doğruluğu kesin değildir.
Ezop’u ölümsüzleştiren eserleri, hayvanlar ve nesneler üzerinden insan davranışlarını eleştiren kısa öyküler, yani **Ezop Masalları (Ezop Fablları)**dır. Bu masallarda tilki, aslan, kurt, karga, kaplumbağa gibi hayvanlar konuşturularak adalet, dürüstlük, kibir, açgözlülük, bilgelik gibi evrensel temalar işlenir. Her fabl, sonunda açık ya da örtük bir ahlaki ders içerir.
En bilinen Ezop fablları arasında:
-
Ağustos Böceği ile Karınca
-
Tavşan ile Kaplumbağa
-
Tilki ile Üzümler
-
Aslan ile Fare
-
Kurt ile Kuzu
Ezop’un masalları başlangıçta sözlü kültürle yayılmış, daha sonra Roma ve Orta Çağ yazarları tarafından derlenip yazıya geçirilmiştir. Bu masallar, La Fontaine başta olmak üzere pek çok yazarı etkilemiş, dünya edebiyatında fabl türünün temelini oluşturmuştur.
Ezop, tarihsel kişiliği tartışmalı olsa da, anlatılarıyla insan doğasını yalın ve evrensel bir dille anlatan en önemli figürlerden biri olarak kabul edilir.
