Mevsimlik tarım işçilerinin dramı bitmek bitmiyor.
Geçimlerini sağlayabilmek için ilkbahar mevsimiyle birlikte çocukları ile
birlikte batı illerine giden birçok tarım işçisi; ya trafik kazalarında vefat
ediyor ya da sakat kalıyor. Yerlerine varıp çalışanlar ise çok zor şartlar
altında çalışıyor.
Mevsimlik tarım işçilerinin çocukları da okul kapanmadan
yollara düştüğünden dolayı eğitimlerinden mahrum kalıyor.
Evlerinden çok uzak diyarlara giderek ekmeklerini kazanmak
isteyen tarım işçileri, yaklaşık 6 ay boyunca çok zor hayat şartlarında
çalışıyor.
Mevsimlik işçiler, yaşadığı mağduriyeti, anlattı. Binlerce
mevsimlik tarım işçisi ailelerden biri de şeker pancarı tarlasında çalışan 11
nüfuslu Çiftçi ailesi.
Aile, sularının olmadığı için banyo ve lavabo gibi temizlik
ihtiyaçlarını karşılamakta zorluk çektiklerini elektrik olmadığı için de yakın
köylere giderek telefonlarını şarj edebildiklerini belirtti.
“ÇALIŞMASAK KIŞIN NE YİYECEĞİZ? MECBUR ÇALIŞIYORUZ!"
Eşi ve 9 çocuğuyla birlikte çalışmaya geldiklerini belirten
işçilerden Mehmet Çiftçi, "Biz buraya mayıs ayının başında geldik. İlk
olarak pancar çapası ile işe başladık. Şimdi de ot topluyoruz. Ağustos ayı
başına kadar burada kalacağız. Pancar işi bittiğinde ise kayısı işine başlayacağız.
Ne iş olursa o işi yapıyoruz. Buradan da Karadeniz Bölgesi'ne fındık toplamaya
gideceğiz. Daha sonra Sivas’a patates toplamaya gideceğiz ve kışın
memleketimize döneceğiz. Yılın 5 ayı çalışıyoruz, 7 ayı da memleketimizde
geçiriyoruz. Çalışmasak kışın ne yiyeceğiz. Mecbur çalışıyoruz." dedi.
“ELEKTRİK, SU, LAVABO, BANYO GİBİ HİÇBİR SOSYAL İMKÂN
YOK"
Maddi imkânsızlıktan 9 çocuğundan sadece 2’sini
okutabildiğini ifade eden Çiftçi, "Burada en büyük sıkıntımız barınma
sorunudur. Kendi kurduğumuz boş bir çadırda kalıyoruz. Yaşadığımız yerde su,
lavabo ve banyo gibi hiçbir sosyal imkân yok. Çadırları toprak zemine kurmuşuz.
Toz toprak içerisinde ışıksız, susuz yaşamaya çalışıyoruz. Biz
yetkililerimizden çok bir şey istemiyoruz. Sadece içinde banyosu, lavabosu bir
de akşamları elektriği olan bir yer istiyoruz. Çünkü burada susuz ve
elektriksiz yaşıyoruz." diyerek yaşadıkları sıkıntıları dile
getirdi.
“OKUL OKUYORDUM AMA MECBUREN OKULU BIRAKMAK ZORUNDA
KALDIM"
Memleketlerinde iş olmadığı için geçimlerini sağlamak için
ailesiyle birlikte çalışmaya geldiği söyleyen 15 yaşındaki Büşra Çiftçi,
"Çalışırken çok zorlanıyoruz ama geçimimizi sağlamak için çalışmak
zorundayız. Okul okuyordum; ama mecburen okulu bırakmak zorunda kaldım. Babamız
engelli olduğu için hepimize bakamıyor. Bizde çalışmak zorundayız." dedi.
İLKHA
