Depremin ilk gününden beri hem sahayı hem de medyayı gözlemliyorum. Depremin ikinci günü Adıyaman'a da gitme fırsatım oldu. Umut Kervanı Vakfı'nın mobil ekipleri ile mahalle aralarına ve çevre 4 köye gidebilme fırsatım da oldu. Yardım dağıtma sırasında vakıfların halka olan sıcak ve samimi diyaloğu ve halkın durumunu gözlemleme imkânım oldu. Ayrıca çadır içinde yer darlığından boş bulduğum bir köşeye battaniyesiz uzanmam sonucu bir haftadan fazla aldığım soğuğun cezası öksürük oldu. Sonra memlekete geldim.

Yine Umut Kervanı Vakfı'nın saha çalışmasında gönüllü olarak çalışıyorum. 10 mahalleye gelen depremzede kardeşlerimizin ihtiyacını karşılamada teknik takip veya fiili bir şekilde bulunuyorum. Gece 22.00'ye kadar Umut Kervanı Vakfı'nın aracılığıyla evlere gıda, kömür, odun ve soba, mutfak eşyası, battaniye... dağıtımında bulundum. Velhasıl  kelam medyada sesi çıkanların sahada sesinin çok cılız çıktığını veya hiç çıkmadığını gördüm. Devleti/hükümeti eleştirenlerin var olan enkazın altına bırak ellerini, parmaklarını dahi koymadıkları gördüm. Medyada algı oyunları ve yalanlar ile şov yapmaktan başka hiçbir icraatları olmayan sol seküler, laik kesimin sahada artçı bir sarsıntı gibi dahi etkisinin olmadığını gördüm. Ayak oyunları ile gündemi yalan ve iftira ile meşgul ederek İslamî vakıflara, STK’lara ve Cemaatlere veya mensuplarına hakaret ve iftira etmekten başka bir şey yapmayan bu zillet taifesi, bu ülkenin vatandaşına kardeş olamayacağını gördüm.

Maalesef halkın ihtiyacını karşılamak için seferber olan vakıf, İslamî STK’lar ve cemaatler, medyada yaptıkları hizmetleri iyi aktaramadılar. Gerçi deprem bölgesinde imkanların olmaması ve hizmet etmekten medyayı takip edememeleri, kötü algılara maruz kalmalarına sebebiyet verdi. Sahada çalışan İslami vakıf, STK’lar ve Cemaatler olmasına rağmen ülke gündemini ise sol, seküler, laik kesim meşgul ediyordu. Neyse ki birkaç gün sonra ülkeye dost olamayan bu zillet taifesinin iftiralarına bir nebze de olsa cevap verebildiler. Yapılan hizmetler medyaya yansıtmak zorunda kaldılar. Hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını depremin yaşanmadığı yerlerdeki insanlara aktardılar. İnşallah atı alan Üsküdar'ı geçmemiştir.

Deprem, dünya var olduğu günden beri var olan doğal bir afettir. Depreme engel olamayız, ama ona karşı tedbirimizi alabiliriz. Bu şekilde zararı minimize ederiz. 

Peki, nasıl korunuruz, bu afetten? Cevabı çok basit: Sağlam yapılar yaparak. Dikine bina yapmaktan ziyade yatay mimariye yönelerek bunu çözüme kavuşturabiliriz. Ya da zemin tahlili yaparak fay hattı üzerine bina yapmayarak. Bir de bize iş ahlakı gereklidir. Bunun için de insanda Allah korkusu olmalı. Binadan çalmayan müteahhitlere ve rüşvet yemeyen yetkililere ihtiyaç var. Tabii ilkeli ve dürüst davranan insan bulmak zorlaşıyor bu ülkede. İnsanlığını menfaatinin önüne alan kişi sayısı çok az. Çünkü ülke 100 yıldır laik, Kemalist eğitim ve kanunlarla değerlerinden uzaklaştırıldı. İnsanlığı, laik eğitim çerçevesinde olan birinden bekleyemeyiz bunu. Çünkü laik düşünce insanı ahiretten uzaklaştırır. Ahiret hesabını vermeyi düşünmeyen biri için her şey mübah olur neticede. Depremde can kaybının çok olmasının bir sebebi de laik, Kemalist sistemdir. Bu sistem halkı inancından kopararak sahtekar, ikiyüzlü yaratık haline getirdi. İnancından kopmuş her şeyi maddiyatta arayan biri için para, makam insan canından daha kıymetli olur. Laik ve Kemalist sistem olduğu müddetçe ülkede üçkağıtçı, rüşvetçi, sahtekar... bitmez. Ülkenin insanından insanca davranılmasını bekliyorsanız bunun yolu İslamiyettir. Bunun aksi her şey insanlığa zarar verir. Sahada çalışan tüm kesimlerden Allah razı olsun.