Her şey sıfırdan bire yolculukla başlar. Sıfır ile bir arası topu topuna bir adımlık mesafe sayılır. İnsanlık serüveninin tamamı bu bir adımlık mesafe denilse acaba yanılır mıyız? Nedir hem çok basit hem de çok girift olan bu bir adımlık yolculuk?

Asrımızın belki de en önemli icatlardın birisi şüphesiz ki, bilgisayar denilen teknolojik alettir. İnsanlığın önünü açıp yükünü hafifleten bu aleti işlevsel kılansa program dediğimiz bilgisayar diliymiş. Merak edip azıcık öğrenmek istediğimizde programın temelini sıfır ile birin oluşturduğunu görebilmekteyiz. Bu tılsımlı iki sayıdan biri elektrik akımının varlığını diğeri ise akımın yokluğunu temsil ettiğini gördüm. Gerçek hayatta da durum aslında bundan farksızdır. Varlıkla yokluk arasında gidip gelinen bir hikâye. Yokluktan var eden varlıkların varlık sebebi olan Bir; yine varlıktan yokluğu meydana getirmektedir.

Hayat serüveni buysa, hayattan sonraki varış durağı da aslında bu ikisinden hangisine yakın olduğumuz yani hangi durakta durduğumuza göre şekil almaktadır. Ya sıfır durağında bekleyeceğiz, çokluk ve çeşitlilikle beraber bir yok oluş, değersizlik, basitlik çukuruna düşeceğiz veya Bir’e bağlanıp birin belirlediği yörüngede hareket edip varlık diyarının en güzel menzillerinde serüvenimizi nihayete erdireceğiz.

Gördüğümüz, görmediğimiz, bilgisinden haberdar olup olmadığımız tüm varlıkların asıl ve yegâne kaynağı Birdir. Birin dışındaki tasavvur edilen her şey netice olarak yokluktur. Kâinatın merkezi bu olduğu için tüm âlemler bunun etrafında dönmekte, yörüngelerini Bir’e göre belirlemektedir. Bu yörüngeden insanlar ve cinler dışındaki tüm mevcudat severek ve isteyerek bağlanmış ve kedilerine verilen kodlamaya göre hareket etmektedirler.

Bu yörüngeye severek ve isteyerek uymayan insan ve cinler de aslında kendilerine verilen irade dairesinde tercih yapıp, doğru ve yanlışa düşmektedirler. Geri kalan temel konularda insanlar ve cinler de mecburi bir şekilde boyun eğmektedirler.

İrade dairesindeki yörünge ve duruş insanı ya Ahsen ü takvim veya Esfeles safilin yapmaktadır. Ya sıfır olmakta veya Bir’e bağlanıp anlam kazanmaktadır.

Matematik dilinde de bu böyle değil mi? Sıfır ya etkisiz veya yutan eleman değil mi? İnsanların yaptığı koca koca işler, ameller hatta ibadetler bile bir’den kopuksa sonuç sıfırdır. Hiçliktir. Belki de yüktür. Sıfırda akım yok, değer yok. Sıfır tek kelimeyle koca bir yokluktur.

Bununla beraber boş hiçbir şey olmadığı gibi sıfır olan işlerin bile varlık kazandığı, değer elde ettiği durumlar vardır. Bir’e nispet edildiğinde, Bir’le beraber olduğunda yokluktan varlığa geçmekte, bir değer sahibi olmaktadır. 

Sonuç böyleyken tüm yapılanların değer kazanması için varlığın çekim merkezi olan Bir’e bağlanmak, bir için olmak bir için yapıp yaşamak gerekir. O zaman göreceğiz ki en basit sözler, en küçük işler bile Bir olan Âlemlerin rabbi katında değer kazanacak. İla nihayet son varış yerimiz, Rabbimizin bizim için takdir ettiği akıbet olacaktır.