0

                                                                

Allahın  adıyla.

Medresedeyim,yaklaşık iki yıldır ömrümün sayfalarını,Medrese anıları,hatıraları,yadigarları ile dolduruyorum.Çoğusu yaşıtım,bazısı benden en fazla iki yaş küçük kardeşlerimiz.Ve yine bir kısmı benden ortalama dört beş yaş büyük ablalarımla yaşıyorum,yazıyorum ömür mısralarımı.

Doldururum ömür sayfalarımı bana yahut bize göre medreseli olmanın bazı zorlukları olsa da...

Peki ya bizi annemizden,babamızdan ayrı tutan belki ömrümüzün en güzel yıllarını bizden yaşça büyük olanların dahi kaldıramayacağı plan,program ve derslerle sarf etmemizi sağlayan etken nedir? Ya bu etkenin alt başlıklarını sıralamak nasıl olacaktır ahiret kitabımda, kitabımızda? Çoğumuzun kilometrelerce uzaktan getirtip, maddi çerçevede dört duvar arasına koyup, rahlenin başına oturtan sebep nedir, nasıl anlatılır kısaca? Biz nasıl bir cümle kurmalıyız ki, muhatabımız anlasın bizi kolayca?

Bu soruların sonunda dilimden dökülen, Allah'ın rızası, sevgisi ve muhabbetini kazanmayı amaçlamaktır, hedefimizde ulaşacağımız son nokta. Bir medrese öğrencisini daha değil sabahın ilk ışıkları, sabahın ilk ezanından önce tatlı uykusundan kaldıracak tek sebep Allah'ın rızası, hoşnutluğu, muhabbeti olmalıdır mutlaka. Allah'ın rızası, muhabbeti bizimle beraber olsun da, gerisi bir anlık zorluk ve meşakkatten başka hiçbir şey değildir inşallah.

Medreseli talebenin hangi amaçla okuduğunu, okuması gerektiğini açıkladıktan sonra... Medreseli olmak, ister istemez değiştiriyor insanı, yetiştiriyor, pişiriyor hayat ocağında. Olgunlaşıyor insan takvim yaprakları koptukça. Medresede günleri haftalara, haftaları aylara ve ayları yıllara eklemek sabrı öğretiyor insana. Özlemeyi, hasret duymayı, sorumluluk almayı ve hedefe ulaşma azmini işliyor medreselinin hayatına, vicdanına. Belki de daha hayatında ayrılığın ne olduğunu düşünmemiş, gözyaşı dökmenin gerçek manasını bilmemiş nicelerine tattırıyor bu duygu ve düşünceleri medrese, çocukluğun son, gençliğin ilk safhalarında. Öğreniyor medreseli gerektiğinde soğuk suyla abdest almayı sabahın karanlığında. Medrese öğrencisi çok tanıdıktır, bir o kadar da alışıktır sabah ezanına, ışığına, sehere fecr-i sadık-a. Tanır medreseli kuş cıvıltılarını dört mevsim boyunca. Çok da değerlidir medrese talebesinin zamanı aynı şartlar altında. Değil yirmi dört saatin boşa gitmesi, aleyhimize yazılır zamanımızdan geçen boş bir dakika. Bir de bakmışız k öğrenci-hoca yarışıverir olmuşlar zamanla...

Ve medreseli olmak, talebinin kitabında altın harflerle yazılmıştır daima. Medreseli hakkını  vermiş, ilmiyle amil, davasının derdiyle dertlenip, davasıyla derman bulmuşsa. Çünkü medreseli bilir, medresede okuyanlar; her zaman şerefliler, izzetliler yani nebiler, yani alimler ve şehitler olmuşlardır tarih boyunca. Medreseli talebeler de varistir izzetli, şerefli her bir hocasına, seydasına. Medreseli farkındadır sırtındaki ağır yükün, bilir sorumluluğunun iki kat fazlalaştığını, ilim yolunda kat ettiği mesafe nefesler, çoğalır sarf edeceği emek ve çabalar ve ortaya koyacağı performanslar...

 

Medreseli olmak için sabır lazımdır, sabırla beraber azim, azmin yanında fedakârlık lazımdır. Dava bahçesinde yetişen her medrese talebesiyse bir gül misali yeşerip, boy verip, kıpkırmızı yapraklarıyla beraber etrafına mis gibi kokular saçan bir davanın eri, Huseyni yahut, Zeynebi olmayı hedefine koymalıdır. Medrese talebesi hem feda etmeye hem feragat edip, en değerlisinden ve en sevgilisinden vazgeçmeye hazır olmalıdır. Çünkü medrese Yusuf nebinin, Said-i Nursi'nin, davalarına can kurban abilerimizin mekanıdır. Bir medrese talebesiyse, kendisine bağlanmış umut ve ümitler hürmetine, hatırına, şehit abilerinden geriye kalan miras adına kendisini ümmete feda etmeye hazırlanmalıdır. İlmiyle amil, beklenen umut ve ümitlere layık olabilme duasıyla...

Ryan Reynold

0 yorum

FİKRİNİZİ BELİRTİN

Zorunlu alanları doldurunuz *