Yazar
Yusufi medrese; talebeleri Allah’a adanmış müminler. Önderleri, rehberleri Muhammed Mustafa, nurlu viladetinden ve ebedi âleme göçüşünden bu yana 1400 küsur yıl geçse bile. Öğretmenleri Yusuf peygamber(as)…Dersleri; Sabır, takva, ihlâs, azim, fedakârlık, adamak, adanmak, Kur’ani bir hayat yaşamak… Görevleri; Allah’ın vaat ettiği güne, zafere, fetih gününe ulaşmak için çalışmak, koşmak. Amaçları; Allah’ın rızası ve İslam’ın tüm cihana yaymak. Arzuları, duaları: Şehadet.
Meryemi medrese talebeleri Allah’a adanmış mümineler. Önderleri, serverleri Muhammed Resulullah(sav). Öğretmenleri Huseyn’e kardeş Zeynebler, adanmışlık dersini veren Meryemler. Dersleri sabır, takva, ihlâs, azim, adamak, adanmak, fedakârlık ve Kur’an-i bir hayat yaşamak. Görevleri Allah’ın vaad ettiği güne ulaşmak için hem yetişmek hem toplumu yetiştirmek, çalışmak, çabalamak. Amaçları Allah’ın rızası ve İslam’ı tüm cihana hâkim kılmak. Arzuları, istekleri, duaları; Şehadet.
Şimdiye kadar hep Yusufi medresemiz vardı. Yusuflarımız olmuştu. Dört duvarı medreseye çeviren, gül bahçesine döndüren. Kararmış duvarları şükürle renklendiren karanlık hücreleri duayla aydınlatan. Soğuğu zikirle sıcağa, sıcağı hamdle bahara çeviren. Her saniyesine sayısız değerler biçilen zamanı en güzel şekilde değerlendiren. Zalimin zulmünü, kinini, öfkesini başından savıp, Allah’ın Âlim isminin tecellisiyle şenlenen. Şen olan gülşen olan. Yusuflarımız vardı.
Ve şimdi Yusuflara kardeş, Yusuflara bacı, Yusuflara evlat Zeyneplerin, İsalara anne Meryemlerin medreseleri var. Yusufi medreselere selam yollayıp, dua gönderen ve dua isteyen Yusuflar gibi kendini yetiştiren. Meryem’e yakışan en güzel özelliği daha da güzel kılan. Yani hayâyı, iffeti, edebi ilimle süsleyen. İbadetlerle, zikirle, tövbeyle adanma yolunda ilerleyen. Ve tıpkı Yusuf(as) gibi, Hz. Meryem gibi, iffetle, edeble adanan.
İlim nehrinden, pınarından yudumlayanlar Meryemi medresede Allah’ın rahmetiyle adlarını yazdırmışlardır bahtiyarlar arasına. Meryemi medresede bulunanlar, ilimle, edeplerini daha bir güzelleştiren mümine bacılar, Yusufi medresenin ne demek olduğunu, zalimin zulmünü ve nifak dolu planlarını bilmelidirler ve ona göre hareket etmelidirler. Aldıkları o güzel ilmin zalimin korkulu rüyası olduğunu ve Yusufları karanlık hücrelere hapsedip, güneşi görmelerine engel olanlarınsa bir gün alınan o ilimle boğulacağını bilmelidir her mümine. Yetiştirirken kendisini ilimle, iffetle, ihlas ve ibadetle mektebinde medresesinde.
Adanmak zordur. Çünkü adanan insan, adayan insandır. İnsan nefis sahibi, nefis zevk-u sefa peşindedir. Ancak adanmışlık kitabında fedakârlıktan, azimden başka bir şey yazmamaktır. Cennet ucuz değildir. Cennete götüren yol da, ilim de, ibadette kolay değildir. Hele fedakârlık hele azim, hele sabır, hele iman ister. Güçlü bir iman, kuvvetli bir iman. Yusufi medrese sakinleri Meryemi medrese müdavimleri gibi.
Dedik Yusufi medreselerimiz vardı, Meryemi medreselerimiz de vardır artık. Her iki mektebe kaydolan talebelerin, mümin ve müminelerin kimliklerinde “Muhammedi” özelliklerinde sabır, fedakârlık ve azim yazılıdır. Ve bir de Yusufileri hapseden zalimler sanar ki dünya da, içindekiler de onlarındır. Bilmezler ilim sahibi Meryemler yoldadır. Hani bir Huseyn şehit olur da bin Huseyn doğar ya ardından… Bir Meryem bir Yusuf görevini tamamlar da ardından o görevi bin Meryem bin Yusuf devralır.
O hâlde müjde olsun Meryem sahibi Hannelere, Yusuf sahibi Yakuplara. Selam olsun Yusufilere, Huseynilere ve selam olsun Meryemilere, Zeynebilere.
0 yorum