Yazar
Şu keşmekeş hayat serüveni
içerisinde, kimsesiz kalmış, sığınacak kucak arayan bir yavru yetimin, gözünden
dökülen üç beş damla gözyaşını, gönülden kaynayan sevgi ve şefkat pınarının
suyu ile yıkamayı gerektirir. Sahte olmayan, öz be öz doğal bir sevgi ve anne sıcaklığı
ile kucaklayıp sarmalamaktır. Çünkü bu yol cennete gider.
Elindekini Allah yolunda harcarken,
varlıkta dağıttığı gibi, darlıkta da bir lokma ekmeği bölüşmeyi becerebilmek.
İbrahim Ethem misali var iken şükreden değil asıl olan yoklukta şükretmeyi öğrenmektir.
Ebu Bekir (r.a.) gibi bütün varlığını
tereddütsüz gözden çıkarmaktır. Bu sebepten bu yol Mevlaya gider.
“Ucunda ölüm olsa da doğru olandan
şaşma” Diyen Ali Hazretleri gibi dosdoğru olmak, fayda ve menfaat için iki
büklüm olmamak. Hakkın menfaatini âli tutmaktır. Kınayıcının kınamasına
aldırmadan, başkaları ne der kaygısına düşmeden İlahi rıza uğruna dosdoğru
yoldan ayrılmamaktır.
Bu yüzden bu yol
hakikate gider.
Kendisi için istediği bir şeyi
kardeşi için istemek. Kardeşini kendisine tercih etmek. Derdiyle dertlenmek. Sıkıntılarını
paylaşmaktır. Müminler birbirini sever ve bu sevgi olmadıkça gerçek iman
gerçekleşmez. Müminlere karşı tevazu gösterirken, kâfire karşı da dik durmayı
göstermektir. Çünkü bu yol hakiki imana gider.
İnsanı kâmil olursan incitmemek ve
dahi arif olsan incinmemektir. Ali İmran da buyrulduğu şekilde affedici olup,
öfkene gem vurmaktır. Hatta çirkinlikte ısrarcı olmamaktır. Tövbeyi çok
yapabilmektir ki; bu yol altından nehirler akan Firdevs’e gider
Adil olmak, adaletle muamelede
bulunmaktır. Ömer(r.a.) misali Dicle’nin kenarında bir kuzuyu bir kurt kaparsa
sebebini kendinde bilmektir. Devlet malını çarçur etmeyip ihaleye fesat
karıştırmamaktır Mevkiini, makamını, konumunu menfaatine kullanmamaktır.
Bilesin ki bu yol dosdoğru yola gider.
Çile çekmektir. Sabretmektir. Hakikat
yolunun dikenlerine tahammül etmektir. Üstad Bediüzzaman(r.a.) gibi ömrünü
zindanlarda dahi geçirsen kurana başlar feda etmektir. Davana sadık olmayı bilmek,
vazgeçmemektir. Dünya lezzetlerine, gerektiğinde sırtını dönmeyi bilmektir Evet
bu yol rızaya gider.
İyi olmaktır. Ailene eşine dostuna
akrabaya fayda sağlamaktır. En hayırlı olanın insanlara en faydalı olan
olduğunu bilmektir. İyi olmakla kalmayacak, elinden geldiğince iyiliği
yaymaktır. Münkirden alıkoymaktır. Bu nedenle bu yol kurtuluşa gider.
Aşk ehli olmaktır. Aşkın ateşinde
“hamdım yandım piştim” demektir. Maşukuna kavuşulan günü Mevlana gibi düğün
gecesi bilmektir. Sevgiliye kavuşmak için ölümü özlemektir. Yunus gibi ilden
ile dolaşıp davete gelmektir. “Cennet cennet dedikleri, birkaç köşk ile birkaç
huri, isteyene sen ver onu, bana seni gerek seni” demektir Çünkü bu yol aşka
gider. Evet bu yol Allaha gider.
Bunlara güç yetirebilecek misin Ey
nefsim. Güç yetiremeyeceksen ne diye ortalığa çıkıp ben teslim olanlardanım
demektesin. Yalancısın… Yalancısın… Yalancısın…
(Rabbimiz) Bizi doğru yola,
kendilerine nimet verdiklerinin yoluna ilet; gazaba uğrayanlarınkine ve
sapıklarınkine değil. ﴾ Fatiha 6-7﴿
0 yorum