MEDRESE-DERSHANE-OKUL GÖZLEMLERİM

     “Dinsiz ilim, kör; ilimsiz din, topaldır." (Albert Einstein)

     Bilgi, insanoğlunun yaratılışıyla eşdeğer sayılır. Allah, Hz Adem’i yarattıktan sonra ona eşyanın bilgisini verdi. Ayrıca ona hayatın ikamesi için 10 sahifelik kitapçık da verdi.

     Allah; her kavme ihtiyaçlarına göre sahife, kitap ve peygamber göndermiştir. Allah, insanlığı hiçbir zaman bilgiden yoksun bırakmamıştır. Yani insanlık hiçbir zaman; kitapsız, peygambersiz kalmamıştır. Allah, insanın yaşantısını sağlıklı bir şekilde devam ettirebilmesi için peygamberler ve kitaplar göndermiştir. Toplumlar, Allah’tan gelen bu kaidelere uyduğu müddetçe huzur ve mutluluk bulmuşlar. Yaratılış amaçlarını unutunca da sapıtarak çok komik durumlara düşüvermişler.

     Son iki asırdır yüzümüzü Batı'ya çevirdiğimizden beri müslüman toplumlarda da nahoş durumlar meydana geldi. Dışarıdan işgal edilemeyen ülke, içeriden devşirilen kuklalarla avuçlarına alınmak istenildi. Bunun bir ayağı da toplumda dini eğitimi kaldırıp yerine materyalist, laik eğitim sistemini resmi uygulamaya koymalarıdır. Evet eskisi gibi bir ülkeyi düşmanın askerlerle işgal etmesine gerek yok. Hem bu daha masraflı. En etkili ve kalıcı olanı, oranın eğitiminden dini eğitimi çıkarıp inançlarına zıt bir eğitim yerleştirmektir. Düşman olarak bu onlara yeter ve artar bile. 

     Okul-dershane önlerinden geçerken veya oralarda okuyan akrabalarımızı ziyaret ederken rastladığımız durumlar hiç de müslüman çocuklarına yakışacak durumlar değiller. Okul-dershane çıkışındaki öğrencilerin davranışları hiç de eğitim almış kişilere benzemiyor. Hal ve hareketleri, bir cahilinkini andırıyor adeta. Arkadaşlıkları, birbiriyle olan ilişkileri, konuşma üslupları Müslüman bir gence yakışmadığı gün gibi aşikâr. Yunus Emre'nin dediği gibi 'Gezdim Halep ile Şam’ı, eyledim ilmi talep, Meğer ilim bir hiç imiş illa edep illa edep. Edepten bir ders, yetmiş bilgiye bedeldir. 

     Öğrenci kardeşlerimizin birbirlerine karşı edep ve saygı noktasında, karneleri çok zayıf gözüküyor. Bu noktada acilen, okullarda; Peygamberler tarihi, Siyer, Fıkıh, Sahabe hayatı, İhya-yı ulumu’d-din ve Risale-i nur... derslerinin verilmesi lazım. Yoksa bu çocuklar bizim geleceğimiz olamazlar. Eğer geleceğimiz bunlarsa biz bitmişiz, demek.

Dini eğitim noksanlığı sonucu iman ve salih amel noktasında ihmal gösterecek olan bu öğrenciler, nefislerinin kurbanı olurlar. Nefsiyle hareket eden bu öğrenciler, topluma zarar verir. Dini eğitim olmadan verilen eğitim, tek ayak üzerine yükselme demek. Bunun da yıkılması bir rüzgara bakar. 

     Batıdan ithal edilen eğitim ile müslüman ülkelerde verilen İslamî eğitimin üzerindeki elbiseyi çıkarıp eğitimimizi Batının boyasıyla boyamaya çalıştılar. Eğitim adı altında Müslümanların çocukları gün geçtikçe iman, ibadet ve ahlaktan uzaklaştırılmaya çalıştılar. Allah’a inanan ama şeytana amel eden ucube bir müslüman tipi ortaya çıkarmaya çalıştılar. 

Müslümanım diyor; ama kız arkadaşı, haram oyunları var. Küfürlü konuşmalar dilinden düşmüyor. Müslümanım diyor; ama namaz yok, örtü yok, Kur'an ve Siyer okuma yok... vb. 

      Virüsten dolayı okulların tatil edilmesiyle birlikte oğlumu Batman'da İttihad-ul Ulema'ya bağlı bir medreseye gönderdim. Kur'an, ibadet, siyer, fıkıh... gibi ne varsa Seyda'ya ver, dedim. Maşallah, ortamlarını gördüm, Asr-ı Saadet gibi. Orada bu genç yaşlarına rağmen birbirlerine karşı; olgun, vakarlı, saygılı ve edepli bir şekilde davranan gençleri gördüm. Okullarda veya dershanelerde birbiriyle tepinen gençlerle kıyaslayınca kurtuluşumuzun bu gençlerde olduğunu ve geleceğimizi bunlar ancak ihya eder, dedim. 

Evet, Üstad Bediüzzaman Said Nursi Münazarat adlı eserinde dediği gibi: “Vicdanın ziyası, ulûm-u diniyyedir. Aklın nuru, fünûn-u medeniyedir. İkisinin imtizacıyla hakikat tecelli eder.”

Bu ülkenin çocuklarına fen ilimlerin yanında, dini ilimler vererek ancak hakikate ulaştırabilirsiniz. Çocuklarımıza en başta elde etmeye çalışacağımız ilmin; iman ilmi olması gerek. Çünkü ilimlerin şahı ve padişahı; iman ilmidir ve bu toplum ancak İslamî eğitimle düzelir ve yükselir. 

     Son olarak diyoruz ki faydasız ilimden Allah’a sığınırız.