Tekbir Ve Selalarla Kazanılan Bir Zafer Gümüş Tepside Laiklere Sunuldu

2016’da Türkiye büyük bir badire atlattı. Hain darbe girişimi akamete uğratılarak ülkenin geleceğine ipotek koymaya çalışan odakların planları boşa çıkarıldı.

Şüphesiz darbe girişiminin engellenmesinde ülkesini seven herkesin emeği geçti. Ancak o geceyi yaşayan herkesin şahit olduğu bir şey daha var ki onu da zikretmeden geçmemek gerekir.

Evet merkezi ABD olan bir darbe girişimi yaşandı ve bu darbeye ilk karşı çıkanların Sn. Erdoğan’ın çağrısına uyanlar ve FETÖ’nün karanlık çehresini bilen İslami Gruplar olduğuna sokaklardaki herkes şahittir.

Askeri darbeye direnişin sembolü olan Tekbir ve Selalar bu konuda yeterince görsel delil sunmaktadır. Buna rağmen bazı beceriksizler ve bazı işgüzarların farklı hesapları yüzünden  olay, yerini bir anda ''Demokrasi Şenliği, Demokrasi Şöleni, Demokrasi Nöbeti'' gibi  söylemlere bıraktı.

Başta Güneydoğu illerimiz (Diyarbakır, Batman…) olmak üzere Saraçhane Parkını dolduran on binler Anadolu’nun her meydanında Allah rızası için vatanında Ezan sesleri susmasın diye çoluk çocuğuyla meydanlara akan insanlar ne yazık ki neredeyse bir ay boyunca bazı sanatçıların eğlence içerikli propagandalarına maruz edilerek evlerine elleri boş olarak gönderildiler.

Hatta zamanın başbakanı hızını alamayıp “Kemalistler darbe yapmaz!” diyerek Ergenekon-Balyoz’culara göz kırpmıştı. Oysa sokaklara dökülen insanların öncüleri bu kesimin mağduru olan 28 Şubat Mağdurlarıydı

Kısacası AK Parti yönetimi bu darbe girişiminin akabinde yaptırdığı “Magazinsel” çalışmalarla laik kesimlere gümüş tepside büyük bir fırsat sunmuş onlar da “Darbeyi biz engelledik !” diyerek kibirlenmişler.

15 Temmuz’dan alınacak nice ders varsa da sanırım en önemlisi “Emeğine ortak al ama sahip alma!” vecizesi olmalıdır.(İktibas)

KENAR YAZISI

Başta Güneydoğu illerimiz (Diyarbakır, Batman…) olmak üzere meydanları dolduran on binler, Anadolu’nun her meydanında Allah rızası için vatanında Ezan sesleri susmasın diye çoluk çocuğuyla meydanlara akan insanlar ne yazık ki neredeyse bir ay boyunca bazı sanatçıların eğlence içerikli propagandalarına maruz edilerek evlerine elleri boş olarak gönderildiler.