Muhammed bin İsmail el-Buhari, İslam dünyasının en önemli hadis âlimlerinden biridir. 810 yılında Buhara’da doğmuş, küçük yaşta babasını kaybetmesine rağmen annesinin desteğiyle dini ilimlere yönelmiştir. Küçük yaşlardan itibaren güçlü hafızasıyla dikkat çeken Buhari, gençlik yıllarında hadis ilmini derinleştirmek için Mekke, Medine, Basra, Kufe, Bağdat, Mısır ve Şam gibi dönemin önemli ilim merkezlerine uzun yolculuklar yapmıştır. Bu yolculuklar sırasında binlerce âlimle görüşerek yüz binlerce hadis toplamıştır.
Buhari’nin en büyük eseri, İslam dünyasında Kur’an’dan sonra en güvenilir kaynak kabul edilen “el-Camiu’s-Sahih” ya da bilinen adıyla “Sahih-i Buhari”dir. Buhari, bu eseri hazırlarken derlediği yüz binlerce hadisi titizlikle incelemiş, ravilerin güvenilirliğini araştırmış ve sadece en sahih bulduklarını eserine almıştır. Rivayete göre, kitabına aldığı her hadis için iki rekât namaz kılıp istihare yaptığı söylenir.
Buhari, hadis ilmindeki derinliği, titizliği ve ilmi ahlakıyla tanınmış, birçok talebe yetiştirmiştir. Sahih-i Buhari dışında “et-Tarihü’l-Kebir”, “el-Edebü’l-Müfred”, “et-Tefsirü’l-Kebir” gibi önemli eserleri de bulunmaktadır. Hayatının son döneminde çeşitli siyasi ve sosyal baskılara maruz kalan Buhari, Buhara’dan ayrılmak zorunda kalmış ve 870 yılında Semerkant yakınlarındaki Hartank köyünde vefat etmiştir.
